
H
4
“Vanaf de
M-Side
galmde
regel-
matig
‘Roberto
ooh-
ooh’."
Hij is een van de vele rasechte Bosschenaren die uitkwamen voor de
hoofdselectie van FC Den Bosch. Eind jaren negentig stond Roberto
Verhagen (42) symbool voor de wederopstanding van FC Den Bosch.
In 1999 vierde hij het eerste van de drie kampioenschappen en vijf
jaar later promoveerde hij opnieuw naar de eredivisie met de club
uit zijn geboortestad.
Door: Mark van der Donk
Roberto Verhagen,
rasechte Bosschenaar
Verhagen beëindigde al weer tien jaar geleden zijn profloop-
baan. Vijfentwintig jaar eerder zette hij zijn eerste voet-
balstapjes op sportpark De Meerendonk. ‘Ik ben begonnen
bij LVV’58, voorganger van het huidige BLC. Daarna ging
ik naar BVV, omdat ik inmiddels geselecteerd was voor de
Bossche en Brabantse selectie en die club hoger speelde.
Op mijn 15e mocht ik bij PSV gaan voetballen.’
Het Bossche talent ontwikkelde zich goed en werkte zich
onder trainer Aad de Mos naar de hoofdselectie. ‘Ik trainde
met spelers als Romario en Gerald Vanenburg. Als ik bij
mijn zus in Eindhoven bleef slapen haalde Gerald mij ’s
ochtends op.’
Verhagen speelde maar enkele wedstrijden voor PSV 1, maar
wel twee keer tijdens Europa Cup-wedstrijden tegen Karls-
ruhe, met Oliver Kahn op doel. ‘In dat thuisduel werd ik ver-
kozen tot Man of the Match’. Zijn medespelers in die wedstrij-
den? ‘Berry van Aerle, Hans van Breukelen, Wim Kieft, Erwin
Koeman en Arthur Numan. Ik werd in die tijd ook opgeroepen
voor Jong Oranje. Daar heb ik vijf keer voor gespeeld.’
Geweldige tijd
Tot een echte doorbraak kwam het niet en zo belandde Ver-
hagen na korte verhuurperiodes bij EVV Eindhoven en Tel-
star bij AZ. ‘Dat was een geweldige tijd. Twee of drie keer
per week sliepen we daar in een hotel met teamgenoten als
Hendrie Krüzen en Oscar Moens. Dan pakten we ’s avonds
vaak met z’n allen een bioscoopje of we poolden. Ik had
het er goed naar mijn zin, maar het bleef helaas bij slechts
twee seizoenen.’
Verhagen werd met AZ kampioen van de eerste divisie en
degradeerde het jaar daarop uit de eredivisie. Toen besloot
hij het dichter bij huis te gaan zoeken. ‘Ik kon bij AZ blijven
en ook naar Heracles, MVV en nog meer clubs. Maar FC Den
Bosch wilde me graag hebben en na een gesprek met Paul
van der Kraan besloot ik in mijn eigen stad te gaan voetbal-
len. Ook dat werden drie hele mooie jaren.’
Carpoolmaatje
Ook de seizoenen in Bossche dienst waren succesvol. In
1999 houdt Roberto opnieuw de kampioensschaal in zijn
handen. ‘Dat was toch wel het hoogtepunt van mijn tijd
bij FC Den Bosch, de promotie naar de eredivisie. Als
speler wil je nou eenmaal prijzen winnen. Met plezier
denk ik terug aan de trainingskampen in Turkije, Cy-
prus en België. Ik trok in die tijd veel op met Oswald
Snip en Pino Canale, de Belgische Italiaan. De laatste
logeerde in de week regelmatig bij me in huis. Richard
Stricker, oud-speler van FC Den Bosch en Telstar, was
mijn carpoolmaatje. We woonden toen allebei op de
Maaspoort.’
‘Roberto ooh-ooh’
Ook tijdens zijn tijd bij FC Den Bosch genoot Verhagen,
inmiddels woonachtig in Empel, van het (uitgaans)le-
ven. ‘We waren regelmatig in poolcentrum De Dieze
en legden met een paar jongens – Pino Canale, Oswald
Snip, Anthony Lurling en wat vrienden van ons - vaak
een kaartje in onze vrije tijd.’
Zijn contact met de supporters was goed. ‘Vanaf de M-
Side galmde regelmatig ‘Roberto ooh-ooh’. We bleven
ook altijd lang in het stadion na de wedstrijd. In het
spelershome of boven in het vriendenhome of de busi-
nessclub. Speelde je goed, dan hoorde je het wel. Maar
speelde je slecht, dan zeiden ze dat ook.’
Zijn moeder Joke werd tijdens haar werk als wc-juffrouw
in Cuba Libre aangesproken over Roberto’s voetbalpres-
taties. ‘Zij was mijn grootste fan toen ik nog voetbalde.
Helaas is ze een half jaar geleden overleden. Daar heb ik
het heel moeilijk mee gehad.’
Kwaliteiten
De goede sfeer in die tijd is hem altijd bijgebleven. En het
was fijn om met spelers als Hans Gillhaus, Fred van der
Hoorn en Arnold Scholten te mogen voetballen. ‘Schol-
ten was op die leeftijd nog zó goed, ongelofelijk.’ Ver-
hagen stond zelf onder meer bekend om zijn verfijnde
traptechniek. ‘Ik heb bij VVV een vrije trap van een me-
ter of dertig binnengeschoten en thuis tegen Volendam
krulde ik hem mooi over de muur.’ Spelers als Scholten
en Krüzen hielden hem voor dat hij met zijn kwaliteiten
er veel meer uit had moeten halen. ‘Dat zet je wel aan
het denken. Maar je moet in het voetbalwereldje ook een
beetje geluk hebben.’
INTERVIEW