17 / 32
17
j
“De wed-
strijd
eindigde
in 4-0.
Vier keer
explo-
deerde
het
stadion
en on-
derging
je de
extase
van het
juichen
in een
enorme
mensen-
massa’"
50 jaar FC Den Bosch betekent ook heel veel
herinneringen. Iedere supportermet een blauw-wit
hart heeft ongetwijfeld een lijstje met persoonlijke
hoogte- en dieptepunten. Momenten die je altijd
zijn bijgebleven, in positieve of in negatieve zin.
En voor iedereen was er natuurlijk die eerste
kennismaking. Ik denk nog wel eens terug aan ‘de
volle bak’, een volgepakt stadion De Vliert.
Door Frank Spijkers
Herinneringen aan
een volle bak
onder door het tunneltje naar het voorterrein waar een rijtje
kassa’s stond. Ieder vak zijn eigen kassa, dus even goed uitkij-
ken dat je in de goede rij ging staan. Vak H, daar moesten we
zijn. De staanplaatsen achter het doel.
Volle kuip
We waren gelukkig op tijd van huis gegaan, want het duurde
even voordat je echt je kaartje in handen had. Nog een mi-
nuut of tien te gaan voor de aftrap, dus snel naar de tribune.
En dan de eerste keer de trap op, naar de bovenste rand van
het stadion. Je voelt dat je iets bijzonders te wachten staat. Je
hoort en voelt het aanzwellende geluid van een enorme kuip
vol toeschouwers. Bij iedere stap omhoog wordt het gevoel en
het geluid sterker. Totdat je boven bent en je voor het eerst het
stadion van de binnenkant ziet. Het groene veld met de grauwe
sintelbaan er omheen. Maar vooral de overdonderende aanblik
van de tribunes, volgepakt met supporters. Twintigduizend
man.
Extase
De wedstrijd eindigde in 4-0. Vier keer explodeerde het stadion
en onderging je de extase van het juichen in een enorme men-
senmassa. FC Den Bosch zou inderdaad de nacompetitie halen.
En ook bij die wedstrijden zat het stadion vol. Tienduizenden
Bosschenaren zagen hun club promoveren naar de eredivisie.
Het begin van de beste periode uit de geschiedenis van het be-
taald voetbal in Den Bosch. De 3-0 tegen Ajax, ook in 1983. Weer
17.000 toeschouwers in die oude kuip. Het verhaal is bekend,
het bleef daarna niet zo vol. Het Bossche publiek bleek snel
gewend aan het succes. En sinds de grote verbouwing van het
stadion is het fysiek ook niet meer mogelijk om zoveel mensen
te herbergen als in 1983. Maar de mensen die er toen bij waren
zullen er nog wel eens met weemoed aan terugdenken. Het kon
dus gewoon, een afgeladen stadion. Ook in Den Bosch.
1983, nog geen internet. Voetbal op tv bleef beperkt tot samen-
vattingen van de belangrijkste wedstrijden van het weekend.
De verslagen van de wedstrijden van FC las je in de krant. Of
je moest toch echt zelf naar het stadion. FC Den Bosch deed
het goed in 1983. De nacompetitie lonkte, en dus zou de club
zomaar kunnen promoveren naar de eredivisie. De nieuwsgie-
righeid nam toe en dus moest het er maar eens van komen. Als
14-jarige ging ik voor het eerst, samen met mijn vader, naar een
échte voetbalwedstrijd.
Stoet naar het stadion
Het was bijna het einde van de reguliere competitie, 7 mei 1983.
De laatste thuiswedstrijd stond op het programma en SC Cam-
buur was de tegenstander. En wat herinner je je dan na al die
jaren nog van die wedstrijd? In ieder geval al de weg naar het
stadion. De wandeling over de Graafseweg naar de ingang van
het sportpark. De toenemende spanning naarmate het stadi-
on dichterbij kwam. En al die andere mensen die ook op weg
waren. Uit iedere zijstraat kwamen er meer bij om zich bij de
stoet aan te sluiten. Indrukwekkend als je zoiets voor het eerst
meemaakt. De laatste bocht om en dan de eerste goede blik op
het stadion zelf. Een grote kuip met trappen aan de buitenkant,
omringd door de vier hoge lichtmasten. Maar eerst nog even